A Convención sobre os Dereitos do Neno (CDN), adoptada por unanimidade pola Asemblea Xeral de Nacións Unidas mediante a Resolución 44/25 do 20 de novembro de 1989, é o tratado internacional de dereitos humanos máis amplamente avalado, pois foi ratificado por todos os países do mundo agás Estados Unidos. Este tratado, que ten 54 artigos, entrou en vigor en xaneiro de 1991 en España e céntrase nos dereitos humanos dos nenos, nenas e adolescentes (menores de 18 anos). Todos os Estados Parte están obrigados a respectar os dereitos económicos, sociais, culturais, civís e políticos de toda a infancia recollidos na Convención e facelos cumprir. Non só obriga aos gobernos, senón tamén define as obrigas e responsabilidades dos pais e nais, profesores, profesionais da saúde, investigadores e os propios nenos e nenas.
Recoñece a todas as persoas menores de 18 anos como suxeitos de pleno dereito, e consagra catro principios fundamentais:
- A non discriminación (artigo 2): todos os nenos e nenas teñen os mesmos dereitos, non importa a súa cor de pel, a súa relixión, a súa procedencia ou as ideas dos seus pais.
- O interese superior do neno (artigo 3): calquera decisión, lei ou política que poida afectar a un neno ou nena ten que ter en conta que é o mellor no seu caso.
- O dereito á vida, a supervivencia e o desenvolvemento (artigo 6): todos os nenos e nenas teñen dereito a vivir e a alcanzar o seu máximo potencial na vida.
- A libre opinión e participación infantil (artigo 12): nenos, nenas e adolescentes teñen dereito a ser consultados sobre as situacións que lles afectan e a que as súas opinións sexan tidas en conta.
- Versións amigables para nenos
- Protocolos facultativos
- Observacións Xerais
- Comité dos Dereitos do Neno
- Ciclos de revisión a España
Traducido automaticamente con OpenAI desde Castelán