A Convención sobre os Dereitos do Neno ten 3 protocolos que a complementan. Estes protocolos son instrumentos que reforzan as normas e obrigas contidas no articulado da Convención e que ofrecen unha maior protección e apoio especial aos nenos, nenas e adolescentes.
- Protocolo Facultativo da Convención sobre os Dereitos do Neno relativo á venda de nenos, a prostitución infantil e a utilización de nenos na pornografía.
Aprobado o 25 de maio do ano 2000 pola Asemblea Xeral das Nacións Unidas, mediante a Resolución A/RES/54/263. Complementa aos artigos 34 e 35 da Convención ao esixir aos Estados unha serie de requisitos para poñer fin á explotación e abusos sexuais da infancia. Tamén protexe aos nenos e nenas da venda con obxectivos non sexuais, como por exemplo outras formas de traballo forzado, adopcións ilegais ou doazón de órganos. Tamén obriga aos gobernos a criminalizar e castigar as actividades relacionadas con estes delitos. - Protocolo facultativo da Convención sobre os Dereitos do Neno relativo á participación de nenos nos conflitos armados.
Aprobado o 25 de maio do ano 2000 pola Asemblea Xeral das Nacións Unidas, mediante a Resolución A/RES/54/263. Establece os 18 anos como a idade mínima para o recrutamento obrigatorio e esixe aos Estados que fagan todo o posible para evitar que as persoas menores de 18 anos participen directamente nas hostilidades. Este protocolo pretende asegurar a rehabilitación física e psicosocial e a reintegración social dos nenos e nenas vítimas de conflitos armados. - Protocolo facultativo da Convención sobre os Dereitos do Neno relativo a un procedemento de comunicacións.
Aprobado o 19 de decembro de 2011 pola Asemblea Xeral das Nacións Unidas, mediante resolución A/RES/66/138. Permite que os nenos e nenas presenten denuncias individuais, ante o Comité dos Dereitos do Neno, relativas a violacións específicas dos seus dereitos, con arranxo á Convención e aos seus outros dous Protocolos Facultativos, se non lograron obter as respostas legais necesarias a estas violacións nos seus países de orixe. Este protocolo sitúa no mesmo nivel os dereitos dos nenos e das nenas que os dos adultos, dado que poderán apelar a un instrumento de Dereito Internacional ante as Nacións Unidas para defenderse das situacións de vulnerabilidade.
Traducido automaticamente con OpenAI desde Castelán